ԱՄՆ-ի հատուկ դեսպանորդ Սթիվ ՈՒիտկոֆը թույլատրելի է համարել Աբրահամի համաձայնագրերի ընդլայնումը, նշելով, որ Հայաստանն ու Ադրբեջանը կարող են միանալ դրանց ապագայում։ «Մենք կարծում ենք, որ շատ, շատ մոտ ենք այդ երկրներում հակամարտությունների վերջնական լուծմանը։ Ես կարծում եմ, որ երկուսն էլ կարող են ցանկանալ միանալ Աբրահամի համաձայնագրերին»,- ասել է Ուիտկոֆը։ ԱՄՆ-ի հատուկ ներկայացուցչի խոսքով՝ սա շատ կարևոր նախաձեռնություն է երկրի նախագահ Դոնալդ Թրամփի համար, և նա հավատում է դրան։               
 

«Կառավարությունը պետք է ներառական լինի, հաճախ լսի մարդկանց, վերցնի նրանց գաղափարներն ու կիրառի գործնականում»

«Կառավարությունը պետք է ներառական լինի, հաճախ լսի մարդկանց, վերցնի նրանց գաղափարներն ու կիրառի գործնականում»
28.06.2019 | 00:57

«Լուսավոր Հայաստան» խմբակցության պատգամավոր ԿԱՐԵՆ ՍԻՄՈՆՅԱՆԻ կարծիքով՝ արտախորհրդարանական մի քանի ուժերի` նոր Սահմանադրություն ունենալու պահանջն օրակարգային չէ, որովհետև Հայաստանում այժմ գործող մայր օրենքը բավական ազդեցիկ է ու լավ գրված. պետք է հասկանալ, թե ինչպես են աշխատում ու կիրառվում Սահմանադրության դրույթները, դրանից հետո նոր միայն կհասկանանք՝ մեզ պե՞տք է նոր Սահմանադրություն, թե՞ ոչ:


-Իմ կարծիքով` ոչ թե նոր Սահմանադրություն է պետք, այլ սահմանադրական փոփոխություններ, ինչի կարիքը, անշուշտ, կա,- «Իրատեսի» հետ զրույցում ասաց պարոն Սիմոնյանը։- Ենթադրենք` նոր Սահմանադրություն ունեցանք, մարդու իրավունքների բաժնում ի՞նչ նոր բան պետք է գրված լինի, նույնն է, չէ՞, լինելու: Չեն կարող փոխվել դրույթները, որ վերաբերում են առաջինից երրորդ հոդվածներին, չի կարող չլինել դրույթ, որ Հայաստանն ազատ ու ինքնիշխան պետություն է: Հետևաբար` ի՞նչն է փոխվելու` կառավարության, Ազգային ժողովի ու դատական իշխանության հատվա՞ծը: Դրանք կարող ենք փոփոխվել նաև առանց նոր Սահմանադրություն ընդունելու: Սահմանադրությունը ճկունության հնարավորություն է տվել, ու փոփոխությունն ինքնանպատակ չպետք է լինի, այլ հարց է, որ Սահմանադրության մեջ առանցքային խնդիրներ կան, որ վերանայման կարիք ունեն:
-Իսկ սահմանադրական փոփոխություններն այս պահին օրակարգայի՞ն են:
-Պետք է դանդաղ շտապել: Հայտնի իրավաբաններից մեկն ասում էր, որ Սահմանադրությունը հագուստ չէ, որ ով ուզի իր հագով կարի, բայց Սահմանադրությունը պետք է համապատասխանի նաև սերունդներին: Թոմաս Ջեֆերսոնն էլ պնդում էր, որ ցանկացած սերունդ պետք է ունենա իր օրենքները, ու այնպես չստացվի, որ մեռածները կառավարեն կենդանի մարդկանց: Սահմանադրությունը պետք է համապատասխանի տվյալ ժամանակահատվածին, արդիական լինի ու պատասխանի կարևոր բոլոր հարցերին: Խնդիրն այն է, թե իշխող ուժն ունի՞ քաղաքական կամք` հետևելու մայր օրենքի դրույթներին: Եթե չունի այդ կամքը, ապա ի՞նչ անել, որ ունենա:
-Ձեր խմբակցության ղեկավար Էդմոն Մարուքյանը, օրինակ, ընդգծում էր, որ թե՛ ԱԱԾ-ն, թե՛ ոստիկանությունը պետք է դուրս լինեն կառավարության, մասնավորապես՝ վարչապետի վերահսկողությունից:
-Այդ հարցը բարձրաձայնում էինք կառավարության կառուցվածքային փոփոխությունների նախագծի ներկայացման ու քննարկման ժամանակ: Այժմ նոր նախագիծ ենք դրել շրջանառության մեջ, առաջարկվում է ոստիկանության պետի և ազգային անվտանգության ծառայության տնօրենի պաշտոնները հանել համապատասխանաբար ոստիկանության պաշտոնների և ազգային անվտանգության մարմինների ծառայողների պաշտոնների անվանացանկերից՝ ներառելով դրանք քաղաքական պաշտոնների անվանացանկում։ Գործող կարգավորմամբ՝ ԱԱԾ և ոստիկանության ղեկավարներին պետության ղեկավարը կաշկանդված է նշանակելու նույն համակարգում ծառայություն անցած անձանց շրջանակից, ինչը բացարձակապես անընդունելի կարգավորում է։ Եվ քանի որ այդ պաշտոններն իրենց փաստացի բնույթով համեմատական են նախարարի պաշտոնին, առաջարկվում է նրանց համար ևս կիրառել Սահմանադրության 148-րդ հոդվածի 1-ին մասի սահմանումը, որի համաձայն՝ կառավարության անդամը պետք է բավարարի պատգամավորին ներկայացվող պահանջներին:
-Նոր ընտրական օրենսգրքի շուրջ մերթ ընդ մերթ քննարկումներ են լինում, բայց դրանք, կարծես, չեն բյուրեղանում: Ի վերջո, ինչպիսի՞ օրենսգիրք է մեզ հարկավոր:
-Նոր ընտրական օրենսգիրք ունենալու շուրջ հիմնական գործընթացն այժմ տեղի է ունենում, հանդիպել ենք ընդհանուր խմբին, որ պետք է աշխատի օրենսգրքի շուրջ, անհատական հանդիպումներ ունեցել մասնագետների ու փորձագետների հետ: Նպատակ ունենք գոնե մինչև 2020-ի վերջն ինչ-որ փաստաթուղթ ունենալու, իսկ արդեն 2021-ի հունիսին՝ պատրաստի, քննարկված, մշակված նախագիծ, որ կարողանանք 2021-ի աշնանային նստաշրջանի ժամանակ խորհրդարանում քննարկման դնել: Դեռևս ֆիքսված ժամկետներ չկան, բայց որ ԸՕ փոփոխությունների գործընթացը հիմա պետք է սկսել, քննարկման ենթակա չէ: Թե՛ խորհրդարանական, թե՛ արտախորհրդարանական ուժերը պետք է տևական ժամանակ ունենան պատրաստվելու ու հարմարվելու նոր օրենսգրքին: Բացի այդ, տևական ժամանակը կօգնի նաև հասկանալ, թե ինչ թերացումներ ու խութեր կան արված փոփոխությունների մեջ: Ի վերջո, մինչև գործնականում այն չկիրառվի, հստակ չի լինի՝ ինչն է լավ, ինչը՝ վատ: Խնդիրներ լինելու դեպքում էլ պետք է հասկանալ՝ ինչպե՞ս վերացնել դրանք: Կարծում եմ՝ նոր ԸՕ-ն նախ կոնսենսուսով կընդունվի, ապա կգոհացնի բոլորին:
-Ամենաշատ քննարկված ու քննադատված համամասնական բաց ցուցակներով ընտրակարգը՝ ռեյտինգայինը, կչեղարկվի՞ վերջապես:
-Ռեյտինգային ընտրակարգը փոխելը խնդիր է, որովհետև եթե համամասնական փակ ցուցակներով լինեն ընտրությունները, դրանք կարող են դառնալ ուղղակի երևանյան ընտրություններ: Բացատրեմ՝ ինչու: Հայաստանում ընտրողների մոտ 55 տոկոսը կենտրոնացած է մայրաքաղաքում, և քաղաքական ուժը, իր ամբողջ ռեսուրսը կենտրոնացնելով Երևանում, կարող է 30-40 տոկոս ձայն հավաքել, ինչը բավարար է իշխանության գալու համար: Դրանից խուսափելու նպատակով առաջարկում ենք մի քանի մոդելներ, որոնց թվում է ռեյտինգային բաց ցուցակը: Այսինքն՝ ընտրողը ցանկացած տարածաշրջանում առաջադրված թեկնածուի օգտին կարող է քվեարկել: Այդ մոդելը նաև հնարավորություն կտա ներքին ժողովրդավարություն սահմանելու կուսակցության ներսում:
-Ի՞նչ ակնառու վրիպակներ ու թերություններ ենք նկատել կառավարության աշխատանքում խորհրդարանական գործունեության ընթացքում:
-Հիմնախնդիրները երեքն են, որոնցից էլ բխում են մյուս հարցերը: Քննադատելի է իշխանությունների վարած կադրային քաղաքականությունը. ամենատարբեր պաշտոններում մարդիկ են նշանակված, որ, հնարավոր է, լավ անհատներ են, բայց իրենց վստահված ոլորտը կառավարելու և վերահսկելու համապատասխան ունակություններ ու փորձ չունեն: Գուցե եղել են մարդիկ, որ, նշանակվելով այդ պաշտոնում, հնարավորություն են ունեցել ձեռք բերելու պահանջվող ունակությունները, բայց բոլորովին այլ ճանապարհով են գնացել: Օրինակ` նախկին համակարգի աշխատողներն ունեն իրենց կարծրատիպերը, իրենց տրամաբանությունը. նրանցից շատերը կարծում են, թե կաշառքը շատ էլ լավ բան է, ոչ մեկին չի վնասում, կարևորը՝ մարդասպանություն չէ: Հիմա այդպիսի մարդուն կարո՞ղ ես ասել, թե կոռուպցիան մարդասպանությանը հավասար բան է, փոխիր կարծրատիպդ:
-Իսկ ո՞րն է երաշխիքը, որ նախկինների կադրերից ազատվելուց հետո կգան ավելի լավերը, արդարները, ու արդյո՞ք բավարար չափով մասնագետներ կան:
-Իհարկե կան այդպիսի կադրեր, ուղղակի, այո, երաշխիք չկա, որ ավելի լավ են աշխատելու: Բայց որ մեր գիտական ներուժը բավարարում է, դա վստահաբար կարող եմ ասել:
-Օրինակ, դատավորների վեթինգից հետո հնարավոր է այդ ոլորտում կադրային լուրջ խնդիր առաջանա, ինչի մասին ահազանգում են մասնագետները:
-Ձեր նշած խնդիրը նաև Ալբանիայում է եղել, երբ վեթինգից հետո դատավորների պակաս է եղել: Բայց մեզ մոտ կան մարդիկ, որ կարող են փոխարինել, ուղղակի պետք է այդ մարդկանց աշխատանքի մոտիվացիան ճիշտ ներկայացնել: Չմոռանանք, թե ինչպես են դատավոր դառնում. հուսով եմ` վեթինգի ընթացքում կպարզվի՝ մարդն իր ունակությունների ու գիտելիքի հաշվի՞ն է դատավոր դարձել, թե՞ գումարի ու անձնական կապերի, դատաիրավական գործընթացներո՞վ է զբաղվել, թե՞ պաշտոնն օգտագործել է միայն եկամուտ ստանալու համար: Այդ ոլորտում հայտնվածները պետք է հավատան իրենց առաքելությանը, ու եթե անգամ քիչ աշխատավարձ ստանան, հասկանան՝ կարևորագույն գործ են կատարում: Կարծում եմ՝ այդպիսի մտածողությամբ մարդիկ կան Հայաստանում:
-Իսկ որո՞նք են մյուս երկու հիմնախնդիրները:
-Երկրորդն իշխանության ներկայացուցիչների` տված խոստումները չկատարելն է: Ցանկացած քաղաքական ուժ, ընդդիմադիր թե իշխանական, պետք է այնպիսի հայտարարություններ անի, որ հետո կարողանա իրագործել դրանք: Անգամ եթե չես իրականացնում, հանրությունը պետք է իմանա, որ ի զորու չես դրանք կյանքի կոչելու: Մարդկանց պետք է հստակ բացատրել, թե ինչից հետո որոշեցիր կանգ առնել ու չանել նախօրոք խոստացածը: Բայց մենք նման խոսքեր իշխանությունից ու կառավարությունից չենք լսել մինչ օրս: Տպավորություն է, թե նորմալ է, էլի, ասել ենք` կանենք, բայց հիմա այլ բան ենք ասում: Երրորդ խնդիրն այն է, որ կառավարությունը պետք է ավելի շատ ներառական լինի, փորձի հաճախ լսել մարդկանց, նրանց լավ գաղափարները վերցնի ու կիրառի գործնականում: Այն խնդիրները, որ տեսնում ենք մենք, իշխանությաններում գտնվողները կարող է և չտեսնեն: Ապացուցված բան է, որ երբ աչքդ սովորում է մի բանի, արդեն չես նկատում թերությունը կամ ինչ-որ բանի բացակայությունը: Օրինակ, մի օր մտնում ես սենյակ ու չես նկատում, որ իր տեղում գտնվող պահարանը էլ չկա, որովհետև աչքդ սովորել է այդտեղ պահարան տեսնելուն: Ընդդիմությունն ավելի հեշտ է նկատում այն խնդիրները, որ կառավարությունը կարող է չնկատել:


Զրույցը`
Սևակ ՎԱՐԴՈՒՄՅԱՆԻ

Դիտվել է՝ 4151

Հեղինակի նյութեր

Մեկնաբանություններ